MY EXPERIENCE

 Assalamualaikum...

Urmmm,, hari nie na post tentang pengalaman la, tapi pengalaman ape ye??
K,, na cite tentang pengalaman ni banyak,, tapi kita amek pengalaman kat sekolah je la.
Mase mula-mula masuk sekolah tu fistly of course la sekolah tadika kan, then naik la Standard one,, kt SEKOLAH KEBANGSAAN SENAI, dekat nan bandar Senai sebelah sekolah rendah tu mase tu dekat jugak nan Balai Polis Senai.
Tapi mase sekolah kat Senai tu sekejap je because after Standarfd One pindah rumah dekat Kulai until now, not move anywhere still live there. Then, mase Darjah 2 tu Sekolah kat SEKOLAH KEBANGSAAN KAMPUNG MELAYU. Sekolah yang sangat sesak sebab ada 2 sesi pagi dan petang. Mase 2 Tahap 1, darjah 1,2,3 masuk petang. Tahap 2 darjah 4,5,6 masuk pagi. Tak biasa la sebab sangat sesak dengan pertukaran sesi sebenarnya. Tapi tak lame sekolah kat situ then tukar sekolah kat SEKOLAH KEBANGSAAB TAMAN KOTA KULAI dekat sikit la dengan rumah, tapi mase 2 kawan tak berapa ramai sangat tak kenal pun kawan sampai la jumpa nan NUR AISHA, yang azi pernah cite kat blog sebelum nie, mse pindah sekolah ni darjah 3. Disebabkan sekolah tu dekat sikit dengan rumah jadi kteorang pegi sekolah tu same-same. Mse darjah 4 pulak, pindah sekolah lagi kat SEKOLAH TAMAN KOTA KULAI 2, sekolah ni lagi dekat sangat nan rumah jalan kaki pun boley, tapi kteorang biasa naik basikal la. Tapi bila da naik darjah 6 tu da tan naik basikal da, jalan kaki je.

Akhirnya, bila umur da mencecah 13 tahun nain ke Tingkatan 1, mohon sekolah dekat SEKOLAH MENENGAH KEBANGSAAB TAMAN KOTA KULAI. Sekolah ni pun dekat juga nan rumah, dan biasa kteorang emang akan pegi sekolah same-same juga jalan kaki je. Mse form 1,2,3 masuk kelas biasa-biase je. Bila umur da 16 tahun, form 4 tak sangka dapat pula kelas Prinsip Perakaunan, sebab math pun tak de la bek sangat. Kteorang dapat satu kelas lagi dgan Nur Aisha, Nurul Syahirah dan Nurul Atiqa. Mse form 4, kteorang tak dapat duduk sebelah2 sebab kene duduk ikut 1 Malaysia nyer susunan. Paz 2, mase form 4 kteorang sangat2 la rajin untuk pegi kem tak kisah la kem ap pun yang pnting kteorg pegi. Contohnya, macan kem Kadet Polis ke kteorg rjin ikut,Perkhemahan bahasa ke, kteorg pegi juga.
Mase mula-mula na g kem 2 rasa takut sangat, sebab mase mula-mula g kem 2 start darjah 4. Mase tu kem Tunas Puteri Malaysia jadi na tak na kene la pegy sebab terpilih, so mase pegi tu cam biasa kemas la ap yang patut then, tempat kem tu dekat Pekan Nenas Pontian.
Kawasan ni macam hutan sikit, tu pasal la takut. Tempat penempatan Komunis dulu.
Kenangan yang tak dapat lupa mase tu pagi lepas sarapan ada aktiviti jungle tracking, yang masuk hutan tu. Kteorag pun lajan la macam biasa dengar je arahan dari ketua kem tu, tibe lepas da lepas dari tasik tu tkut sangat sebab kawasan nye lain la, bila da lame jalan tu, tiba-tiba ada satu terowong, terowong tu sangat panjang, da la panjang gelap pulak tu. Mase na masuk tu takut sangat sebab takut kene gigit lintah, sebab dalam terowong tu mcam basah sikit kawasanya, bila masuk tu sangat la kecil dalam tu, da masuk je terus je merangkak laju-laju sebab takut kene tinggak kawan. Mse dalam terowong tu semua senyap tak cakap ap-ap pun sebab takut. Bila da keluar je semua bising, rupanya tu la terowong mase penjajah british dulu. Ada lagi terowong tu. Perigi pun ada juga kat situ. Tapi best la, sekarang bila pikir balik mcam na masuk lagi je dalam terowong tu, tapi tak tau la tmpat tu masih boley pegy lgi ke tak. Bnyak juga la pengalaman yang dapat mase g kem kat sekolah rendah tu.

Bila kat sekolah menengah pula, kteorag rajin g kem macam Kdet Polis atau Kadet Remaja Sekolah,. Seronok la, lgipun kteorag suka masuk kawad untuk kadet Remaja Sekolah. Urmm, mase kat kem kadet polis ni, lupa pulak tmpat nye kat mane tp yang pnting dekat nan kawasan daerah Mersing la, sebab ad laut kat situ. Mase pegi tu rase teruja sangat sebab naik track Polis tu. Mse tu banyak juga la sekolah yang pegi, mase tu la kenal nan rmai kawan dari sekolah yang lain. Masa tu kteorg sampai dalam tghari juga la, sampai je terus je pasang khemah. Petang tu siapkan barang semua, bagi kumpulan. Urmm, yang malam tu, ktorg kene lpas kan sorang-sorang untuk muhasabah diri bukan kat dalam htan tapi lpas kan kat tepi pntai yang dekat nan hutan. Tkut nye hanya Allah s.w.t yang tahu. Malam tu yang jerit lain, yang nangis lain, tapi tak dapat lupa mase tu ada budaq hilang cermin mata, da satu malam kene cari cermin mata tu. Malam tu tak jumpa da sambung pula cari waktu pagi tu pula, nasib bek jumpa, cermin mata tu tertimbus nan pasir rupanya.Tapi Alhamdulilah selama 3 hari 2 malam selamat pulang ke rumah masing-masing. Tapi, tu la banyak sebernanya pengalaman yang dapat dalam hidup setiap insan.
SeKIAN.

---

Ada apa-apa komen?

---

KELUARGA SAYA

Assalamualaikum...Urmm,, hari nie rasenya na cite pasal keluarga la..

Firstly, Nama diberi ialah Siti Azihani Binti Arba'e, anak Sulung daripada 3 orang adik beradik..
Adik yang kedua ialah Siti Azihatul Amira Binti Arba'e. Adik yang bongsu ialah Muhammad Assakirin Bin Arba'e.
Keluarga kami tidak la besa, walaupun tak ramai tapi bahagia,,alhamdulilah rezeki yang diberikan darinya.
Saya adalah anak Sulung dalam keluarga, mula menetap di Senai di Kampung Pasir. Alhamdulilah saya habis dan menamatkan belajar di Darjah 6. Meneruskan pelajaran di SEKOLAH MENENGAH KEBANGSAAN KOTA KULAI ( STKK) sehingga tamat Tingkatan 5. Selepas itu, saya meneruskan belajar di Tingakatan 6 di SEKOLAH MENENGAH KEBANGSAAN TUN ABDUL RAHMAN PUTRA (STARP). Tetapi hanya sekejap saja, semasa di tingkatan 6 saya di aliran ataupun di Fakulti Syariah. Akhirnya, saya dapat melanjutkan pelajaran di UiTM SEGAMAT, JOHOR.
Sungguh tak di sangka sekarang saya sudah berada di Semesta yang Ketiga, peringkat Diploma.
InsyaAllah, saya akan meneruskan pelajaran di peringkat ini hingga sampai ke menara gading..

Adik yang kedua ialah Siti Azihatul Amira, dan kini masih di alam persekolahan iaitu berada di Tingkatan 5 untuk mengambil Sijil Pelajaran Malaysia (SPM). Kini mengambil Aliran Perdagangan. Kami memanggil nya Mira. Pia ni kadang keras pale cikit,, hehehe..maklumlah baru na meningkat dewasa. Harap la sangat dia ni dapat buat yang terbaik dalam Peperiksaan akhir ni.. untuk tahun nie.. Kami berdua ni rapat la jugak,, emang la rapat adik beadik tak ramai, disebabkan saya ni jarang balik atau tak de kat rumah bila balik je,, kecoh,, macam anak ayah pompuan ayah ni ramai.. tak ramai pun tapi mulut je yang bising sangat..hehehe.. Harap sangat la yang pia ni dapat sambung belajar, pia ni kadang die tak minat belajar, yang die minat fesyen-fesyen,, haah..tu die memang macam 2..

Adik yang bongsu sekali lelaki Muhammad Assakirin, manja sangat kat rumah mentang2 die sorang lelaki. Sekarang ni masih sekolah lagi, dan berada di Darjah 4. Sekolah di SEKOLAH KEBANGSAAN TAMAN KOTA KULAI 2. Dia kadang selalu bergaduh  dengan kakak dia yang atas die nie mira. Pantang tak puas hati sikit gaduh je! Saba je la.. Kirin ni hobi die sangat la suka memancing,, kadang ayah tak ajak g mancing pun die g nan kwan-kwan die..lgi satu saya ni pantang la nampak die mancing,, tak suka sebab nanti cacing tu merayap-rayap la..tapi na mara-mara je cian pulaq,, bia je la na mancing..

Mase balik cuti selalu jugak ajar adik nie..lagi-lagi kene ajar matematik,, sebab adik nie malas ckit law suruh buat latihan. Rase macam na suruh je die ni pegy tuisyen, sebab akak die yang pia ni bukannya rajin sangat na ajar adik die nie. Macam mane na ajar adik,, buka buku sendiri pun susah..

Owk,, sekarang tentang ayah pulak..urmm,, ayah nama Arba'e Bin Sajap. Asal dari Muar. Adik beradik ayah ada Sembilan Orang..ramai kan.. hehehehe.. Ayah anak yang keEmpat.. Ayah ni die seorang yang urmm bese-bese je sebernarnya..nampak lembut tapi sebenarnya garang cikit,kalau tak nak kene marah dengar je la cakap die.. Lagi satu, law kat rumah ayah yang selalu masakkan untuk kiteorang.. Ayah keje kebun je,, bese-bese je..sebab tu la ayah kerap la balik kampung. Jadi ayah kiteorang ni memang selalu la masakkan untuk anak-anaknya. Walaubagaimanapun, mama ni masak la juga tapi jarang la..law lepaz ayah masak je,, eman confirm la dapur tu bersepahkan hehe.. tempat garam da jadi kat tempat lain, baik ada tutup bekas tu da tak ada tutup da.. Jadi lepaz ayah masak tu,, siap je makan sama-sama kiteorang pun memulakan aktiviti semula iaitu memgemas dapur,, tapi kiteorang bersyukur sebab ada ayah yang menyayangi anak-anaknya begitu juga macam ayah yang lain jugak..


Sekarang,, mama pula.. Urmm,, mama nama Zapidah Binti Sabtu..Dilahirkan di Batu Pahat, Johor Bahru,,
Sekarang mama ni keje kat Johor Premium Outlet (JPO) tidak jauh dari rumah kami.. mama ni emang jarang masak dekat rmah,, sebab ayah yang selalu masak tu pun time cuti kadang mama cuma basuh kain je..tu pun pakai mesin..tapi kadang tu ayah yang basuh kain mama yang masak.. Hehehe.. uk la.. Bekerjasama...
Tu yang kadang law balik rumah,, asyik na tido je.. pantang nampak bantal.. Tapi,, law balik rumah tu kadang penat kemas,, tapi tak kemas jugak..Yang selalu suka buat sepah adalah Muhammad Assakirin yang di sayangi,, rajin sangat buat sepah,, for an example kertas tu kadang di gunting nye kertas tu,, buat main bola..jadi bila tak na main,die tinggal je macam tu.. saba je la.. Lagi satu,, law balik sekolah baju sekolah tu bukan nya na gantung elok-elok die bia kan je macan tu,, macam rumah die ada orang gaji..
Apa pun I LOVE MY FAMILY...

---

Ada apa-apa komen?

---

KENANGAN BERSAMA

Bismillahirahmanirrahim...

Pada bulan November yang lepas berakhirnya cuti untuk semesta yang kedua. Dan pada hujung bulan November bermulanya semesta yang baru untuk dilalui, mengharapkan dapat buat yang lebih baik daripada semesta yang lepas. Bermulanya azam yang baru untuk semesta yang baru dan untuk tahun yang baru iaitu tahun 2013,, Welcome 2013!! .

Pada hujung bulan Disember bermulanya cuti pertengahan semesta selama seminggu. Alhamdulilah dapat juga bertemu dengan kawan lama yang sudah sekian lama tidak ku jumpa. NUR AISHA nama diberi, seorang gadis yang ku kenal sejak dari di bangku sekolah lagi, dan kini melanjutkan pelajaran di POLITEKNIK PERLIS. Perpisahan yang berlaku kerana masing-masing melanjutkan pelajaran. Walaubagaimanapun, perpisahan tidak menjadi halangan untuk meneruskan perhubungan. Nur Aisha yang ku kenali sejak dari Darjah Tiga hingga sekarang. Seorang kawan yang baik dan sangat memahami. Begitu juga dengan kawan-kawan yang lain iaitu Nurul Atiqa dan Nurul Syahirah. Bagaimanapu, Nurul Atiqa telah manamatkan zaman solo nya dan agak sukar bagi saya untuk menemui kerana kesibukan kerjanya. Nurul Syahirah pula, kini melanjutkan pelajaran di KOLEJ REACH iaitu sebuah kolej kejururawatan.

Cuti pertengahan semesta telah kami manfaatkan sepenuhny untuk meluangkan masa bersama-sama

Walaupun kami sukar untuk berjumpa tetapi kami tidak lah terlalu sedih kerana tempat kami tidak lah jauh dan memandangkan itu kami kerap berjumpa bila ada kesempatan masa. Pada hari khamis yang lepas kami telah buat keputusan untuk keluar bersama-sama. Keputusan telah dibuat dan kami memilih Angsana sebagai tempat untuk dituju, hehehe..

Kami pergi dengan menaiki bas kerana tidak ada kenderaan untuk dibawa, kami pergi berdua sahaja pada masa yang sama mencari barang masing-masing. Setelah seharian berjalan kepenatan dirasai dan kami berhenti berehat di KFC  untuk menambahkan tenaga. Setiap kedai kami meneroka untuk menghabiskan masa bersama-sama, dan untuk mencari barang yang diperlukan. Sebelum ke Plaza Angsana, kami telah pergi ke Skudai Parade untuk melihat apa yang ada dan bagaimana keadaan didalamnya. Walaubagaimanapun, kami hanya sebentar di Skudai dan menereskan perjalanan ke Plaza Angsana. Disana, kedai pertama yang menjadi pilihan ialah BADAN CEMERLANG, iaitu kedai yang membekalkan alat-alat persekolahan dan buku-buku yang menarik. Satu kebetulan, kenapa?? kerana Aisha dan saya mempunyai minat yang sama iaitu minat dengan buku-buku Novel. Dengan ini, kami membeli buku Novel kesukaan masing-masing.

Akhirnya, kami telah membeli barang yang diperlukan iaitu saya membeli kasut dan Aisha membeli baju. Pada waktu itu, Aisha ingin membeli kasut juga namun tidak ada saiz yang sesuai untuknya.

Tepat jam 6.30 petang, kami keluar dan menunggu di Perhentian bas untuk menaiki bas.

Bas agak lambat ketika itu,dan pada jam 7.15 bas pun tiba. Dalam perjalanan pulang, kepenatan amatlah dirasai. Dan pada jam 8.30 malam kami pun tiba dirumah. Pada hari Ahad, kami pun pulang ke kampus masing-masing. Inilah, kenangan bersama walaupun cuti yang singkat.

RINDU SUME!!!

---

Ada apa-apa komen?

---